Jak korzystać ze słownika?

osnuć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. o dymie

  • Definicja

    2.

    książk.  otoczyć ze wszystkich stron
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  spowić
    hiperonimy:  otoczyć
  • Połączenia
    • dym osnuł; mgła osnuła
  • Cytaty

    Zaciągnął się kilka razy z wyraźną przyjemnością. Dym papierosa rozpłynął się aromatyczną smugą, osnuł ich przyjazną, ciepłą mgiełką.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

    Pierwszy wypadek - w Zatorze na ulicy Krakowskiej - wydarzył się w nocy, kiedy drogę krajową nr 44, łączącą Zator z Oświęcimiem, osnuła gęsta mgła.

    źródło: NKJP: (pw): Brawura i zła widoczność, Gazeta Krakowska, 2001-11-13

    Mglista szarość osnuła zarysy ogromniejącej budowli.

    źródło: NKJP: Stanisław Lem: Fiasko, 1987
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. osnuję
    		 osnujemy
    2 os. osnujesz
    		 osnujecie
    3 os. osnuje
    		 osnują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. osnułem
    +(e)m osnuł
    		 osnułam
    +(e)m osnuła
    		 osnułom
    +(e)m osnuło
    		 osnuliśmy
    +(e)śmy osnuli
    		 osnułyśmy
    +(e)śmy osnuły
    2 os. osnułeś
    +(e)ś osnuł
    		 osnułaś
    +(e)ś osnuła
    		 osnułoś
    +(e)ś osnuło
    		 osnuliście
    +(e)ście osnuli
    		 osnułyście
    +(e)ście osnuły
    3 os. osnuł
    		 osnuła
    		 osnuło
    		 osnuli
    		 osnuły

    bezosobnik: osnuto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. osnujmy
    2 os. osnuj
    		 osnujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. osnułbym
    bym osnuł
    		 osnułabym
    bym osnuła
    		 osnułobym
    bym osnuło
    		 osnulibyśmy
    byśmy osnuli
    		 osnułybyśmy
    byśmy osnuły
    2 os. osnułbyś
    byś osnuł
    		 osnułabyś
    byś osnuła
    		 osnułobyś
    byś osnuło
    		 osnulibyście
    byście osnuli
    		 osnułybyście
    byście osnuły
    3 os. osnułby
    by osnuł
    		 osnułaby
    by osnuła
    		 osnułoby
    by osnuło
    		 osnuliby
    by osnuli
    		 osnułyby
    by osnuły

    bezosobnik: osnuto by

    bezokolicznik: osnuć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: osnuwszy

    gerundium: osnucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: osnuty

    odpowiednik aspektowy: osnuwać

  • Składnia
    bez ograniczeń + osnuć +
    KOGO/CO + (CZYM)
  • Pochodzenie

    Zob. snuć