osnuwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przetwarzając wydzielinę gruczołów przędnych, otaczać coś włóknami lub konstrukcjami składającymi się z tych włókien

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

Przędziorki, podobnie jak na innych roślinach, osnuwają liście delikatną pajęczyną i powodują ich żółknięcie i opadanie.

źródło: NKJP: Gabriel Łabanowski: Dobrze wiedzieć niekoniecznie stosować, Kwiaty, nr 2, 1988

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osnuwałem +(e)m osnuwał	osnuwałam +(e)m osnuwała	osnuwałom +(e)m osnuwało	osnuwaliśmy +(e)śmy osnuwali	osnuwałyśmy +(e)śmy osnuwały
2 os.	osnuwałeś +(e)ś osnuwał	osnuwałaś +(e)ś osnuwała	osnuwałoś +(e)ś osnuwało	osnuwaliście +(e)ście osnuwali	osnuwałyście +(e)ście osnuwały
3 os.	osnuwał	osnuwała	osnuwało	osnuwali	osnuwały

bezosobnik: osnuwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę osnuwał będę osnuwać	będę osnuwała będę osnuwać	będę osnuwało będę osnuwać	będziemy osnuwali będziemy osnuwać	będziemy osnuwały będziemy osnuwać
2 os.	będziesz osnuwał będziesz osnuwać	będziesz osnuwała będziesz osnuwać	będziesz osnuwało będziesz osnuwać	będziecie osnuwali będziecie osnuwać	będziecie osnuwały będziecie osnuwać
3 os.	będzie osnuwał będzie osnuwać	będzie osnuwała będzie osnuwać	będzie osnuwało będzie osnuwać	będą osnuwali będą osnuwać	będą osnuwały będą osnuwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osnuwajmy
2 os.	osnuwaj	osnuwajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osnuwałbym bym osnuwał	osnuwałabym bym osnuwała	osnuwałobym bym osnuwało	osnuwalibyśmy byśmy osnuwali	osnuwałybyśmy byśmy osnuwały
2 os.	osnuwałbyś byś osnuwał	osnuwałabyś byś osnuwała	osnuwałobyś byś osnuwało	osnuwalibyście byście osnuwali	osnuwałybyście byście osnuwały
3 os.	osnuwałby by osnuwał	osnuwałaby by osnuwała	osnuwałoby by osnuwało	osnuwaliby by osnuwali	osnuwałyby by osnuwały

bezosobnik: osnuwano by

bezokolicznik: osnuwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: osnuwając

gerundium: osnuwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: osnuwający

imiesłów przymiotnikowy bierny: osnuwany

odpowiednik aspektowy: osnuć

+

osnuwać

+

CO + CZYM