ktoś/coś wybił/wybiło z uderzenia kogoś

ktoś/coś wytrącił/wytrąciło z uderzenia kogoś

  • pot.  ktoś sprawił lub coś sprawiło, że dana osoba lub grupa osób nagle straciła chęć, energię i zdolność do osiągania dalszych sukcesów
  • Używane głównie w odniesieniu do działalności sportowej.

    • ktoś/coś wytrącił/wytrąciło z uderzenia kogoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

    • ktoś/coś wybił/wybiło z uderzenia gospodarzy, przeciwnika, rywala
  • Angielka próbuje wybićz uderzenia, niemiłosiernie podcinając piłki.

    źródło: NKJP: Wojciech Nowosielski: Tenis. Wimbledon, Gazeta Wyborcza, 1995-06-28

    Zespół z Katowic ma prawo po tym incydencie narzekać, że przerwa wybiła go z uderzenia.

    źródło: NKJP: Wojciech Filipiak: Zamiast autokaru - mikrobus, Trybuna Śląska, 2001-09-24

    To zdarzenie zupełnie wytrąciło z uderzenia zespół Garbarni, który do końca meczu nie potrafił już poważnie zagrozić bramce gospodarzy.

    źródło: NKJP: Jarosław Boduch: Jedna seria przedłużona, Dziennik Polski, 2008-05-19

    Czasem sprzeciw nie jest konieczny, jednak warto go złożyć, by wybić z uderzenia prokuratora, a świadkowi dać czas na zebranie myśli.

    źródło: Internet: edukacjaprawnicza.pl

    Kiedy zaczęła grać muzyka, wejście, którym miał się udać na scenę, zablokowało się! Wokalista musiał użyć sporo siły, by je sforsować, a to, jak twierdzi, zupełnie wybiło go z uderzenia.

    źródło: Internet: muzyka.interia.pl

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, pch; odmienny:  wybić 

    odpowiednik aspektowy: ktoś/coś wybija z uderzenia kogoś

Data ostatniej modyfikacji: 15.06.2023