wonieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. wydzielać jakiś zapach

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

zapachy

synonimy:

pachnąć
pachnieć

- Ziuta odkręciła trójkątną flaszkę i przytknęła do nosa. - Ależ wonieje... Kiedyż to ja ostatni raz perfumowałam się?

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

Z podwórka buchnął lodowaty powiew, odświeżając zatęchłe powietrze w pokoiku, duszne i woniejące gotowaną kapustą.

źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008

[...] rozdmuchane przez wiatr włosy Lowki woniały owczym runem [...].

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: woniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę woniał będę wonieć	będę woniała będę wonieć	będę woniało będę wonieć	będziemy wonieli będziemy wonieć	będziemy woniały będziemy wonieć
2 os.	będziesz woniał będziesz wonieć	będziesz woniała będziesz wonieć	będziesz woniało będziesz wonieć	będziecie wonieli będziecie wonieć	będziecie woniały będziecie wonieć
3 os.	będzie woniał będzie wonieć	będzie woniała będzie wonieć	będzie woniało będzie wonieć	będą wonieli będą wonieć	będą woniały będą wonieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		woniejmy
2 os.	woniej	woniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	woniałbym bym woniał	woniałabym bym woniała	woniałobym bym woniało	wonielibyśmy byśmy wonieli	woniałybyśmy byśmy woniały
2 os.	woniałbyś byś woniał	woniałabyś byś woniała	woniałobyś byś woniało	wonielibyście byście wonieli	woniałybyście byście woniały
3 os.	woniałby by woniał	woniałaby by woniała	woniałoby by woniało	wonieliby by wonieli	woniałyby by woniały

bezosobnik: woniano by

bezokolicznik: wonieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: woniejąc

gerundium: wonienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: woniejący

+

wonieć

+

(CZYM)

Zob. woń