-
2.
praw. osoba albo instytucja upoważniona przez kogoś do prowadzenia w jego imieniu określonych spraw urzędowych, zarządzania majątkiem lub czynności prawnych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne -
- prawnik i powiernik
- powiernik majątku, obligacji
- powiernik kieruje, zarządza czymś
- prowadzony, przekazany, zarządzany przez powiernika
-
W USA prezydent i jego żona oddają na czas prezydentury cały majątek powiernikowi, który zarządza nim anonimowo [...], tak by majątek prezydencki nie był uprzywilejowany.
źródło: NKJP: Agnieszka Kublik: [...] sprzeczne zapowiedzi o Polisie, Gazeta Wyborcza, 1995-11-27
Już w XII w. w celu obejścia obciążeń feudalnych wasal [...] przekazywał grunt powiernikowi [...], który pozostawiał mu tenże grunt w dożywotnie posiadanie i użytkowanie, a dopiero po jego śmierci lub nawet po osiągnięciu pełnoletności przez jego dziedziców [...] rozporządzał na ich rzecz.
źródło: NKJP: Wojciech Dajczak, Tomasz Giaro, Franciszek Longchamps de Berier: Prawo rzymskie U podstaw prawa prywatnego, 2009
W 1940 r. kamieniołomy zagarnęli Niemcy, a zakładem zarządzali powiernicy Anton Klotz i Harry Peters.
źródło: NKJP: Krzysztof Urbański: Leksykon dziejów ludności żydowskiej Kielc 1789-1999, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. powiernik
powiernicy
ndepr powierniki
depr D. powiernika
powierników
C. powiernikowi
powiernikom
B. powiernika
powierników
N. powiernikiem
powiernikami
Ms. powierniku
powiernikach
W. powierniku
powiernicy
ndepr powierniki
depr -
Zob. wierzyć