-
pot.
przest.
używane jako wtrącenie w celu podtrzymania kontaktu z rozmówcą (z którym mówiący jest w bliskich stosunkach) lub zyskania czasu do namysłu przed sformułowaniem dalszego ciągu wypowiedzi
-
-
|
No więc, proszę ja ciebie, „Wilk” to był pseudonim dowódcy oddziału, bardzo dzielnego i zuchwałego człowieka - zaczął wujek.
źródło: NKJP: Agnieszka Górska: Okrążanie ciszy, 2004
|
|
Znamy my takich. Przyjeżdżają do nas. Samochodami, proszę ja ciebie , że mucha nie siada. Proszę ja ciebie, ubrane jak do kościoła. Grzeczne to to, uśmiechnięte, wyperfumowane. A zagadają jak praca, a czy ciężko, proszę ja ciebie.
źródło: NKJP: Piotr Rowicki: Przed górami, przed lasami, 2005
|
|
To jest, proszę ciebie, audi. A to subaru. Podoba ci się subaru? A może wolałabyś mercedesa? Bo wiesz, ostatnio jechałem z taksówkarzem i on powiedział, że Mercedes [...] jest, proszę ciebie, najlepszy.
źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
|
-
typ frazy: fraza zdaniowa
Używa się też formy
proszę ja was , kiedy mówiący zwraca się do większej liczby osób.
Data ostatniej modyfikacji: 18.02.2024