retrospekcja

Jedynym słabszym momentem jest chyba retrospekcja młodzieńczych przygód Svena, na mój gust poprowadzona „po sznureczku”.

źródło: NKJP: Daniel Gizicki: Na północy krew z rozbitych czaszek bucha, Esensja nr 05, 2009-07-02

Pora najwyższa na naszkicowanie fabuły. Opowieść rozpoczyna się od retrospekcji, co i rusz, w miarę rozwoju akcji, do niej nawiązując.

źródło: NKJP: Mała Moskwa, Dziennik Polski, 2008-12-20

Jedynym inteligentnym fragmentem filmu jest retrospekcja o małym George'u, który nie chciał wieszać płaszcza na wieszaku, lecz uparcie rzucał go na podłogę.

źródło: NKJP: Jacek Szczerba:Bardzo śliska droga, Gazeta Wyborcza, 1995-03-06

Wprowadzona retrospekcja nie służy poszerzeniu wiedzy na temat bohatera (jak to ma zwykle miejsce w powieściach czy filmach fabularnych), ale zmienia przebieg wydarzeń.

źródło: NKJP: Ewa Szczęsna: Poetyka reklamy, 2001

[...]j bohaterka przechodzi przez różne fazy cierpienia, ale dzięki licznym retrospekcjom poznajemy ją również jako szczęśliwą matkę i żonę.

źródło: NKJP: Bogna Błażewicz: Nad otchłanią nieszczęść, Polska Głos Wielkopolski, 2004-03-19