reżimowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

związany z reżimem - formą rządów polegającą na tym, że prawa obywateli są ograniczone, a władza stosuje wobec nich przemoc i rygor polityczny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

reżimowy działacz, dziennikarz, polityk, program, rząd, układ; reżimowa prasa, propaganda, telewizja

	Każdego dnia do rzeszowskiej grupy obywatelskiej Ujawnić Prawdę, która zamieściła w Internecie własną listę agentów oraz esbeków, działaczy PZPR i reżimowych sędziów, dołączają nowi pokrzywdzeni. źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Lustracja po rzeszowsku, Polityka, 2005
	Gdy reżimowy plastyk malował karłowatego opozycjonistę, użył ciemnej farby. Jasnych barw używano, kiedy przedstawiano śmiałych robotników, młode żniwiarki i Stalina. źródło: NKJP: Łukasz Grzymalski: Antysprawiedliwość, Gazeta Krakowska, 2004-01-31
	Nie znaczy to jednak wcale, że stał się on typowym twórcą reżimowym. Nawet dzieła tworzone przezeń na zlecenie Stalina [...] były wartościowe pod względem artystycznym. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Apokryf ze skazą, czyli Lenin uczłowieczony, Esensja nr 03, 2009-04-08
	Prasa reżymowa w kraju trąbi ciągle o niebezpieczeństwie zagrażającym Polsce ze strony „rewizjonistów zachodnioniemieckich”. źródło: NKJP: (m.k.): Posag dla Ulbrichta, Kultura nr 7-8, 1964

część mowy: przymiotnik

Stopień równy