zatriumfować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. ucieszyć się w widoczny sposób z własnego sukcesu lub zwycięstwa albo pochwalić się tym

Warianty

rzadziej zatryumfować

Wymowa

[zatrjumfować] lub [zatrjũfować], lub [zatryjumfować], lub [zatryjũfować], rzadziej [zatrijumfować] lub [zatriũfować]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

pochwalić się
ucieszyć się

Cytaty

- A więc przyznajesz się, że ich penetrowałeś jako agent gestapo! - zatriumfował kapitan.

źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

- A nie mówiłem [...], że po naszej delegacji w Warszawie zaraz się wszystko odmieni na dobre? - zatriumfował Wawrzyńczuk.

źródło: KWSJP: Eugeniusz Paukszta: Po burzy jest pogoda, 1966

Nie należy tam dzwonić i pokazywać swych pragnień, obnażać się. [...] To go – być może – rozzłości [...]. Wścieknie się. Albo zatriumfuje, że „przyszła koza do woza”. Nie opłaca się pokazywać, że mi zależy.

źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Białe zeszyty, 2005

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zatriumfuję	zatriumfujemy
2 os.	zatriumfujesz	zatriumfujecie
3 os.	zatriumfuje	zatriumfują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatriumfowałem +(e)m zatriumfował	zatriumfowałam +(e)m zatriumfowała	zatriumfowałom +(e)m zatriumfowało	zatriumfowaliśmy +(e)śmy zatriumfowali	zatriumfowałyśmy +(e)śmy zatriumfowały
2 os.	zatriumfowałeś +(e)ś zatriumfował	zatriumfowałaś +(e)ś zatriumfowała	zatriumfowałoś +(e)ś zatriumfowało	zatriumfowaliście +(e)ście zatriumfowali	zatriumfowałyście +(e)ście zatriumfowały
3 os.	zatriumfował	zatriumfowała	zatriumfowało	zatriumfowali	zatriumfowały

bezosobnik: zatriumfowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatriumfujmy
2 os.	zatriumfuj	zatriumfujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatriumfowałbym bym zatriumfował	zatriumfowałabym bym zatriumfowała	zatriumfowałobym bym zatriumfowało	zatriumfowalibyśmy byśmy zatriumfowali	zatriumfowałybyśmy byśmy zatriumfowały
2 os.	zatriumfowałbyś byś zatriumfował	zatriumfowałabyś byś zatriumfowała	zatriumfowałobyś byś zatriumfowało	zatriumfowalibyście byście zatriumfowali	zatriumfowałybyście byście zatriumfowały
3 os.	zatriumfowałby by zatriumfował	zatriumfowałaby by zatriumfowała	zatriumfowałoby by zatriumfowało	zatriumfowaliby by zatriumfowali	zatriumfowałyby by zatriumfowały

bezosobnik: zatriumfowano by

bezokolicznik: zatriumfować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zatriumfowawszy

gerundium: zatriumfowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zatriumfowanie	zatriumfowania
D.	zatriumfowania	zatriumfowań
C.	zatriumfowaniu	zatriumfowaniom
B.	zatriumfowanie	zatriumfowania
N.	zatriumfowaniem	zatriumfowaniami
Ms.	zatriumfowaniu	zatriumfowaniach
W.	zatriumfowanie	zatriumfowania

odpowiednik aspektowy: triumfować

Składnia

Rz_osobowy	+	zatriumfować	+	MOWA WPROST
Rz_osobowy	+	zatriumfować	+	że ZDANIE

Pochodzenie

Pochodny od triumfować