-
1.
wojsk. w dawnym wojsku polskim i kozackim żołnierz biorący udział w zagonie - wejściu oddziału wojska na terytorium wroga -
Wyraz używany także w odniesieniu do samodzielnych żołnierzy działających na tyłach nieprzyjaciela oraz dowódców wojskowych stosujących taką taktykę.
-
- rzadziej zagańczyk
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
Stali na wprost siebie na błoniach przed bramą. Z jednej strony Polacy i Rusini [...]. Z drugiej sześć szeregów czarnej rajtarii. Zagończycy ze stepowych stanic mierzyli się wzrokiem z najemnikami cesarskiej wojny.
źródło: Jacek Komuda: Bohun, 2011 (books.google.pl)
Oddział ten swą sprężystością, zwinnością, odwagą i dyscypliną wskrzesił najlepsze tradycje kresowych zagończyków.
źródło: Tomasz Strogulski: Granatowa armia, 2000 (books.google.pl)
Urodził się w Karelii. W 1919 roku służył w partyzanckim oddziale zagończyka mjr. Jerzego Dąbrowskiego.
źródło: NKJP: Internet
Zagończycy z amerykańskiej 3 Dywizji Piechoty znaleźli się 80 kilometrów od Bagdadu, w okolicach miasta Kerbala.
źródło: NKJP: Irakijczycy nie ustępują, Trybuna Śląska, 2003-03-25
Ofensywa sowiecka ruszyła 4 lipca. 10 lipca Polacy opuścili Święciany, 11 lipca - Mińsk; 14 lipca 3 Korpus Konny świetnego zagańczyka Gaja, zwanego Chanem, zdobył Wilno [...].
źródło: Wojciech Giełżyński: Prywatna historia XX wieku, 2005 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zagończyk
zagończycy
ndepr zagończyki
depr D. zagończyka
zagończyków
C. zagończykowi
zagończykom
B. zagończyka
zagończyków
N. zagończykiem
zagończykami
Ms. zagończyku
zagończykach
W. zagończyku
zagończycy
ndepr zagończyki
depr