zagubca

  • daw.  osoba, która spowodowała wyniszczenie lub utratę kogoś lub czegoś
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Rygoryzm słowiańskiej teorii Chodakowskiego i jego namiętna nienawiść do katolicyzmu oraz Kościoła, jako „zagubców” pogańskiej przeszłości, musiały w końcu odwrócić uwagę badacza, żeby nie rzec: serce, od Polski [...].

    źródło: Alina Witkowska: „Zorian Dołęga Chodakowski, jego miejsce w kulturze polskiej i wpływ na polskie piśmiennictwo romantyczne”, 1969 (bazhum.muzhp.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zagubca
    zagubcy
    ndepr
    zagubce
    depr
    D. zagubcy
    zagubców
    C. zagubcy
    zagubcom
    B. zagubcę
    zagubców
    N. zagubcą
    zagubcami
    Ms. zagubcy
    zagubcach
    W. zagubco
    zagubcy
    ndepr
    zagubce
    depr
  • Zob. gubić

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 13.06.2025