wskoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

znaleźć się gdzieś, wykonawszy szybki, energiczny ruch

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

wskoczyć do auta, do autobusu, do pociągu, do przedziału, do samochodu, do taksówki, do tramwaju; do hallu, do kuchni, do łóżka, do mieszkania, do salonu, do sypialni, do śpiwora, do wanny
wskoczyć na drogę, na skrzyżowanie, na ulicę
wskoczyć pod kołdrę, pod prysznic, pod stół; pod samochód
wskoczyć w zarośla; gdzieś w ostatnim momencie

	Przykucnął w przedpokoju [...]. Zerknął ostrożnie, skrzywił się na widok bałaganu i wskoczył do sypialni. Chwilę potem wrócił do salonu. źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
	W ręce policji wpadł Marcin T. Na widok funkcjonariuszy błyskawicznie wskoczył do auta i wrzucając wsteczny bieg, próbował odjechać. źródło: NKJP: R. Nadaj: Rozpracowano dziuplę w gminie Naruszewo: Samochodowy gang w rękach policji, Tygodnik Ciechanowski, 2007-11-25
	Poszedł do łazienki [...]. Wrócił na chwilę do kuchni, zmieszał z trzech gatunków ładunek do ekspresu i wskoczył pod prysznic. źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
	47-letni krośnianin został wczoraj [...] ciężko ranny w wyniku wypadku drogowego [...]. Jak wynika z ustaleń policji, mężczyzna najprawdopodobniej celowo wskoczył pod przejeżdżające półciężarowe volvo. źródło: NKJP: Wskoczył pod auto..., Dziennik Polski, 2002-06-28
	Sześciolatka wyrwała rękę z uścisku starszej 13-letniej siostry i wskoczyła na niebezpieczne skrzyżowanie wprost pod nadjeżdżający samochód osobowy. źródło: NKJP: Kronika policyjna, Tygodnik Ciechanowski, 2004-03-18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wskoczyłem +(e)m wskoczył	wskoczyłam +(e)m wskoczyła	wskoczyłom +(e)m wskoczyło	wskoczyliśmy +(e)śmy wskoczyli	wskoczyłyśmy +(e)śmy wskoczyły
2 os.	wskoczyłeś +(e)ś wskoczył	wskoczyłaś +(e)ś wskoczyła	wskoczyłoś +(e)ś wskoczyło	wskoczyliście +(e)ście wskoczyli	wskoczyłyście +(e)ście wskoczyły
3 os.	wskoczył	wskoczyła	wskoczyło	wskoczyli	wskoczyły

bezosobnik: wskoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wskoczmy
2 os.	wskocz	wskoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wskoczyłbym bym wskoczył	wskoczyłabym bym wskoczyła	wskoczyłobym bym wskoczyło	wskoczylibyśmy byśmy wskoczyli	wskoczyłybyśmy byśmy wskoczyły
2 os.	wskoczyłbyś byś wskoczył	wskoczyłabyś byś wskoczyła	wskoczyłobyś byś wskoczyło	wskoczylibyście byście wskoczyli	wskoczyłybyście byście wskoczyły
3 os.	wskoczyłby by wskoczył	wskoczyłaby by wskoczyła	wskoczyłoby by wskoczyło	wskoczyliby by wskoczyli	wskoczyłyby by wskoczyły

bezosobnik: wskoczono by

bezokolicznik: wskoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wskoczywszy

gerundium: wskoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wskakiwać

+

wskoczyć

+

GDZIE

Zob. skoczyć