puha

  • wil.  daw.  bicz skręcony z rzemieni lub sznurka
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    więzienie i kara


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

  • hiperonimy:  bicz
  • Wincusia poprawiła mu pokrowiec, podała lejce z puhą i ucałowała rękę...

    źródło: Florian Czarnyszewicz: Chłopcy z Nowoszyszek. Powieść, 1963 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. puha
    puhy
    D. puhy
    puh
    C. pusze
    puże
    puhom
    B. puhę
    puhy
    N. puhą
    puhami
    Ms. pusze
    puże
    puhach
    W. puho
    puhy
  • ukr. púha

CHRONOLOGIZACJA:
1545, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2025