-
jeźdź.
parzysta część siodła znajdująca się po obu stronach, mająca formę klapy, służąca jeźdźcowi do opierania kolan
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
-
|
Podszedł do konia i wyciągnął z przypiętej pod tybinką pochwy długi nilfgaardzki miecz.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
|
|
Jeźdźcy uprawnieni do noszenia munduru mogą w nim występować na zawodach. W niższych klasach wymagane jest kiełznanie wędzidłowe, w wyższych - munsztukowe. Obowiązuje siodło ujeżdżeniowe, czyli o wydłużonych tybinkach [...].
źródło: NKJP: Internet
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
tybinka
|
tybinki
|
|
| D. |
tybinki
|
tybinek
|
|
|
|
| C. |
tybince
|
tybinkom
|
|
| B. |
tybinkę
|
tybinki
|
|
| N. |
tybinką
|
tybinkami
|
|
| Ms. |
tybince
|
tybinkach
|
|
| W. |
tybinko
|
tybinki
|
|
-
Pochodzenie niepewne. Według Brücknera z ros tiebienka (por. notowane w SJPD hasło tebenki ), to zaś z tur tébéngii
CHRONOLOGIZACJA:
1633,
Kart XVII-XVIII
W postaci: tebienki (PT)
Data ostatniej modyfikacji: 30.01.2025