wiatrogon

  • pejorat.  przest.  osoba o niespokojnym usposobieniu, podejmująca się wielu działań, będąca w ciągłym ruchu i wciąż poszukująca nowych wrażeń, niekiedy w sposób lekkomyślny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • synonimy:  pędziwiatr
    wiatropęd
  • Sprawiło mi przyjemność, że go zaskoczyłem; sądził zapewne, jak większość ludzi jego pokroju, że dziennikarz to tylko wścibski wiatrogon, skwapliwie notujący frazesy.

    źródło: Aleksander Minkowski: Wahania, 2022 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wiatrogon
    wiatrogoni
    ndepr
    wiatrogony
    depr
    D. wiatrogona
    wiatrogonów
    C. wiatrogonowi
    wiatrogonom
    B. wiatrogona
    wiatrogonów
    N. wiatrogonem
    wiatrogonami
    Ms. wiatrogonie
    wiatrogonach
    W. wiatrogonie
    wiatrogoni
    ndepr
    wiatrogony
    depr
  • Zob. wiatr
    Zob. gonić

CHRONOLOGIZACJA:
1836, Łubkowski, Nowy słownik polsko-rossyjski, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 08.09.2024