rozproszeniec

  • daw.  jedna z osób, które przestały stanowić zwartą grupę i znalazły się w różnych miejscach
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    ułożenie względem siebie

  • Pustoszeją drogi, napełnia się wojskiem las. Już teraz ani kroku niepodobna uczynić, aby nie natknąć się na coraz to nowe gromady obozujących rozproszeńców.

    źródło: Aleksander Janta-Połczyński: Kłamałem, aby żyć. Pamiętnik roku niewoli, 1987 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozproszeniec
    rozproszeńcy
    ndepr
    rozproszeńce
    depr
    D. rozproszeńca
    rozproszeńców
    C. rozproszeńcowi
    rozproszeńcom
    B. rozproszeńca
    rozproszeńców
    N. rozproszeńcem
    rozproszeńcami
    Ms. rozproszeńcu
    rozproszeńcach
    W. rozproszeńcu
    rozproszeńcy
    ndepr
    rozproszeńce
    depr

    Inne uwagi

    Zwykle lm

CHRONOLOGIZACJA:
1647, SL
Data ostatniej modyfikacji: 13.09.2024