-
1.a
książk. cecha osoby, której zachowanie i humor są dość prymitywne i wskazują na zainteresowanie zaspokajaniem takich zmysłowych potrzeb, jak jedzenie albo seks -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Sarmaci nosili dumnie swoje kontusze, żupany i karabele, bronili wiary katolickiej przed lutrami i Turkami [...], a w krew weszły im rubaszność, prostota, szczerość i porywczość - polskie cechy narodowe.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Polactwo, Polityka, 2003-11-08
Swoją tyradę pan Wit, z właściwą sobie rubasznością, zakończył hecnym: - Lubię chrabąszcza, bo jest z Nowego Sącza.
źródło: NKJP: Daniel Weimer: Sądeczanie na Old Trafford, Dziennik Polski, 2005-10-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rubaszność
rubaszności
D. rubaszności
rubaszności
C. rubaszności
rubasznościom
B. rubaszność
rubaszności
N. rubasznością
rubasznościami
Ms. rubaszności
rubasznościach
W. rubaszności
rubaszności
Inne uwagi
Zwykle lp
-