pucnąć
-
przest. pocałować kogoś w rękę
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność -
Do kuchni weszła babka Janka i Maryny. Janek pucnął babkę w rękę.
źródło: Marian Czuchnowski: Srebrna ostroga. Tom 31, 1958 (books.google.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pucnę
pucniemy
2 os. pucniesz
pucniecie
3 os. pucnie
pucną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pucnąłem
+(e)m pucnął
pucnęłam
+(e)m pucnęła
pucnęłom
+(e)m pucnęło
pucnęliśmy
+(e)śmy pucnęli
pucnęłyśmy
+(e)śmy pucnęły
2 os. pucnąłeś
+(e)ś pucnął
pucnęłaś
+(e)ś pucnęła
pucnęłoś
+(e)ś pucnęło
pucnęliście
+(e)ście pucnęli
pucnęłyście
+(e)ście pucnęły
3 os. pucnął
pucnęła
pucnęło
pucnęli
pucnęły
bezosobnik: pucnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pucnijmy
2 os. pucnij
pucnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pucnąłbym
bym pucnął
pucnęłabym
bym pucnęła
pucnęłobym
bym pucnęło
pucnęlibyśmy
byśmy pucnęli
pucnęłybyśmy
byśmy pucnęły
2 os. pucnąłbyś
byś pucnął
pucnęłabyś
byś pucnęła
pucnęłobyś
byś pucnęło
pucnęlibyście
byście pucnęli
pucnęłybyście
byście pucnęły
3 os. pucnąłby
by pucnął
pucnęłaby
by pucnęła
pucnęłoby
by pucnęło
pucnęliby
by pucnęli
pucnęłyby
by pucnęły
bezosobnik: pucnięto by
bezokolicznik: pucnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: pucnąwszy
gerundium: pucnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pucnięcie
pucnięcia
D. pucnięcia
pucnięć
C. pucnięciu
pucnięciom
B. pucnięcie
pucnięcia
N. pucnięciem
pucnięciami
Ms. pucnięciu
pucnięciach
W. pucnięcie
pucnięcia
odpowiednik aspektowy: pucać
-
+ pucnąć + KOGO + w CO
Inne znaczenie: 'upaść z hukiem'