-
1.
przedmiot służący do wyważania lub rozbijania, będący samodzielnym narzędziem lub elementem okrętu lub pojazdu bojowego -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
Do akcji skierowane zostają więc grupy funkcjonariuszy. Na sygnał petardy przecinają zawiasy i taranem usuwają klapy, dostając się w ten sposób do środka, obezwładniają buntowników, a następnie skutych w kajdanki przetransportowują ich.
źródło: NKJP: EM: Nie zabili go i nie uciekł, Gazeta Poznańska, 2002-09-30
Policja posiada również bojowe transportery opancerzone [...]. Podczas tłumienia antykomunistycznych demonstracji wjeżdżały w tłum, a z otworów, które służyły do strzelania, wylatywały pojemniki z gazem łzawiącym. Z przodu miały taran do niszczenia barykad.
źródło: NKJP: eda: Policyjne zabawki, Dzień Dobry, 2001
W epoce okrętów żaglowych statki nie miały taranu z uwagi na małą przydatność tego sposobu walki na żaglowcach. Ponownie zaczęto stosować taran na okrętach w połowie XIX wieku, z chwilą zastąpienia żagli maszynami parowymi [...].
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. taran
tarany
D. tarana
taranu
taranów
C. taranowi
taranom
B. taran
tarany
N. taranem
taranami
Ms. taranie
taranach
W. taranie
tarany
-
Wyraz o niejednoznacznym pochodzeniu: ukr. ros, st.rus. taran (zapożyczenie równoległe) (Fałowski, Ile jest słów pochodzenia ukraińskiego... 2023)