tarant

  • daw.  koń o białej sierści w owalne lub nieregularne plamy innego koloru
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwierzęta domowe i hodowlane

  • Piękna karogniada klacz [...], ze zgrabnym źrebięciem, pan Sozański na tarancie [...]; konie w ruchu i różnych ras, maści i temperamentów wypełniają cały obrazek (akwarelę).

    źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2003-08-07

    [...] dwóch eskortujących karetę jeźdźców natychmiast zawróciło i rzuciło się do ucieczki. [...] Na dwóch pozostałych, gotowych desperacko bronić zaprzężonej w czwórkę tarantów karety, wpadli Kayleigh, Asse i Mistle.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. tarant
    taranty
    D. taranta
    tarantów
    C. tarantowi
    tarantom
    B. taranta
    taranty
    N. tarantem
    tarantami
    Ms. tarancie
    tarantach
    W. tarancie
    taranty
  • Być może śr.-w.-niem.  Tharant ;  tarand , odnoszące się do renifera (Brückner)

CHRONOLOGIZACJA:
1471, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 07.10.2024