partacz
-
pot. pogard. osoba, która nieumiejętnie i niedbale wykonuje swoją prace lub powierzone jej zadania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- robota partacza
- być partaczem
-
Zaniosłem po raz pierwszy film do wywołania do fotolaboratorium w supermarkecie [...]. Gdy przyszedłem po odbiór, otrzymałem 2 strzępy negatywu i kilka przebarwionych i mocno poplamionych i porysowanych odbitek. [...] w życiu już nie oddam negatywu w ręce tych partaczy.
źródło: NKJP: Internet
[...] siedzę raz i liczę sobie pieniądze, a tu patrzę, lewa setka. Ale tak zrobiona fatalnie, że na pierwszy rzut oka byś się zorientował, ohydne ksero, niechlujna podróba, robota partacza.
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Zwał, 2003
Że ktoś jest partaczem, [...] dowiadujemy się najczęściej poniewczasie, czyli wówczas, gdy już skończy - a ściślej mówiąc: spartaczy - zleconą mu robotę. [...] Partacz [...] każe sobie za swoją fuszerkę płacić nieraz dość słono.
źródło: NKJP: Amatorszczyzna, Dziennik Polski, 2000-01-21
Kielecki producent [...] uchodzi w środowisku wspinaczy za partacza. Ale kupowało się u niego sprzęt, bo kiedyś innego na rynku nie było.
źródło: NKJP: Marcin Jamkowski: Pojedynek na wietrze, Gazeta Wyborcza, 1997-05-21
Ty partaczu! Podkówki ci najwyżej przybijać. Nie potrafisz, to nie bierz się za buty.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. partacz
partacze
ndepr partacze
depr D. partacza
partaczów
partaczy
C. partaczowi
partaczom
B. partacza
partaczów
partaczy
N. partaczem
partaczami
Ms. partaczu
partaczach
W. partaczu
partacze
ndepr partacze
depr -
st.pol. partać
z psł. *pr̥tъ 'grube płótno lniane lub konopne'
St.pol. czasownik partać jest słabo poświadczony, cała rodzina pochodzi od psł. *pr̥tъ 'grube płótno', a pierwotnie imiesłów bierny od psł. *porti, poŕǫ 'pruć, drzeć, rozcinać' (Bor.).
Inne znaczenie: 'osoba przerabiająca stare obuwie, odzienie'