-
2.
daw. ekspresywnie o smętarzu - terenie, na którym grzebie się zmarłych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
[...] zostawił Kasztana przy wjeździe, wziął za uździenicę Karego i wiódł go prosto ku odartej ze skóry wierzbie na środku smętarzyska.
źródło: Marian Czuchnowski: Czarna koronka, 1966 (books.google.pl)
Mało tego, w nocy po wypadku Louisowi śni się, że zmarły oprowadza go po smętarzysku i przestrzega przed jego pokusami.
źródło: Internet: portafortunas.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. smętarzysko
smętarzyska
D. smętarzyska
smętarzysk
C. smętarzysku
smętarzyskom
B. smętarzysko
smętarzyska
N. smętarzyskiem
smętarzyskami
Ms. smętarzysku
smętarzyskach
W. smętarzysko
smętarzyska
-