-
2.
nijako i w sposób pozbawiony wyrazistych cech -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- mdło i bezbarwnie
- grać, zagrać; prezentować się; brzmieć, zaśpiewać; spytać, zapytać; mówić, odpowiedzieć/odpowiadać, opowiadać, powiedzieć; wyjaśnić; spojrzeć bezbarwnie
-
Szczegółowo, choć już teraz bezbarwnie, opowiedziała Januszowi o wszystkich szwindlach, jakich się dopuszczał ów Dumarc, i jakie świnie są w sądach francuskich [...].
źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
Wojna przeszła nad krajem jakoś blado i bezbarwnie. Sowieci wkroczyli bez jednego wystrzału, niby nic się właściwie nie stało, wszystko jednak zawirowało nagle, jak po huraganie.
źródło: KWSJP: Włodzimierz Pawluczuk: Judasz, 2004
Cenił indywidualność cudzą i wolał ludzi mających własne zdanie i swe własne cechy, niż bezbarwnie ugrzecznionych.
źródło: KWSJP: Piotr Biliński: Feliks Koneczny (1862-1949). Życie i działalność, 2001
Ależ gimnastyk z pana. - Aha - odrzekłem bezbarwnie, ponieważ nie wziąłem tego za komplement.
źródło: KWSJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
Do przerwy beniaminek prowadził, lecz w 89 min Zybura trafił do siatki i bezbarwnie grająca w tym sezonie Unia zaksięgowała 3 punkty.
źródło: NKJP: (MS, TSZ): Remisy faworytów, Dziennik Polski, 2001-10-02
-
część mowy: przysłówek
-
Zob. bezbarwny