posmętnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

książk. stać się smętnym - świadczącym o tym, że ktoś odczuwa smutek lub przygnębienie bez jasno sprecyzowanej przyczyny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Przeciągnąłem kilka razy brzytwą i twarz w lustrze posmętniała.

źródło: Władysław Ogrodziński: Ulica zwana Bystrą, 1985 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posmętniałem +(e)m posmętniał	posmętniałam +(e)m posmętniała	posmętniałom +(e)m posmętniało	posmętnieliśmy +(e)śmy posmętnieli	posmętniałyśmy +(e)śmy posmętniały
2 os.	posmętniałeś +(e)ś posmętniał	posmętniałaś +(e)ś posmętniała	posmętniałoś +(e)ś posmętniało	posmętnieliście +(e)ście posmętnieli	posmętniałyście +(e)ście posmętniały
3 os.	posmętniał	posmętniała	posmętniało	posmętnieli	posmętniały

bezosobnik: posmętniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		posmętniejmy
2 os.	posmętniej	posmętniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posmętniałbym bym posmętniał	posmętniałabym bym posmętniała	posmętniałobym bym posmętniało	posmętnielibyśmy byśmy posmętnieli	posmętniałybyśmy byśmy posmętniały
2 os.	posmętniałbyś byś posmętniał	posmętniałabyś byś posmętniała	posmętniałobyś byś posmętniało	posmętnielibyście byście posmętnieli	posmętniałybyście byście posmętniały
3 os.	posmętniałby by posmętniał	posmętniałaby by posmętniała	posmętniałoby by posmętniało	posmętnieliby by posmętnieli	posmętniałyby by posmętniały

bezosobnik: posmętniano by

bezokolicznik: posmętnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: posmętniawszy

gerundium: posmętnienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: smętnieć