wyprzęgnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprzągłem wyprzęgnąłem +(e)m wyprzągł +(e)m wyprzęgnął	wyprzęgłam wyprzęgnęłam +(e)m wyprzęgła +(e)m wyprzęgnęła	wyprzęgłom wyprzęgnęłom +(e)m wyprzęgło +(e)m wyprzęgnęło	wyprzęgliśmy wyprzęgnęliśmy +(e)śmy wyprzęgli +(e)śmy wyprzęgnęli	wyprzęgłyśmy wyprzęgnęłyśmy +(e)śmy wyprzęgły +(e)śmy wyprzęgnęły
2 os.	wyprzągłeś wyprzęgnąłeś +(e)ś wyprzągł +(e)ś wyprzęgnął	wyprzęgłaś wyprzęgnęłaś +(e)ś wyprzęgła +(e)ś wyprzęgnęła	wyprzęgłoś wyprzęgnęłoś +(e)ś wyprzęgło +(e)ś wyprzęgnęło	wyprzęgliście wyprzęgnęliście +(e)ście wyprzęgli +(e)ście wyprzęgnęli	wyprzęgłyście wyprzęgnęłyście +(e)ście wyprzęgły +(e)ście wyprzęgnęły
3 os.	wyprzągł wyprzęgnął	wyprzęgła wyprzęgnęła	wyprzęgło wyprzęgnęło	wyprzęgli wyprzęgnęli	wyprzęgły wyprzęgnęły

bezosobnik: wyprzęgnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyprzęgnijmy
2 os.	wyprzęgnij	wyprzęgnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprzągłbym wyprzęgnąłbym bym wyprzągł bym wyprzęgnął	wyprzęgłabym wyprzęgnęłabym bym wyprzęgła bym wyprzęgnęła	wyprzęgłobym wyprzęgnęłobym bym wyprzęgło bym wyprzęgnęło	wyprzęglibyśmy wyprzęgnęlibyśmy byśmy wyprzęgli byśmy wyprzęgnęli	wyprzęgłybyśmy wyprzęgnęłybyśmy byśmy wyprzęgły byśmy wyprzęgnęły
2 os.	wyprzągłbyś wyprzęgnąłbyś byś wyprzągł byś wyprzęgnął	wyprzęgłabyś wyprzęgnęłabyś byś wyprzęgła byś wyprzęgnęła	wyprzęgłobyś wyprzęgnęłobyś byś wyprzęgło byś wyprzęgnęło	wyprzęglibyście wyprzęgnęlibyście byście wyprzęgli byście wyprzęgnęli	wyprzęgłybyście wyprzęgnęłybyście byście wyprzęgły byście wyprzęgnęły
3 os.	wyprzągłby wyprzęgnąłby by wyprzągł by wyprzęgnął	wyprzęgłaby wyprzęgnęłaby by wyprzęgła by wyprzęgnęła	wyprzęgłoby wyprzęgnęłoby by wyprzęgło by wyprzęgnęło	wyprzęgliby wyprzęgnęliby by wyprzęgli by wyprzęgnęli	wyprzęgłyby wyprzęgnęłyby by wyprzęgły by wyprzęgnęły

bezosobnik: wyprzęgnięto by

bezokolicznik: wyprzęgnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyprzęgnąwszy

gerundium: wyprzęgnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyprzęgnięty

odpowiednik aspektowy: wyprzęgać

+

wyprzęgnąć

+

CO