-
1.a
odznaczający się skłonnością do angażowania w walkę lub spór -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- wojowniczy człowiek, duch, lud; wojownicze plemię
-
Z tego, co wiem, to dziwny naród, pełen przeciwieństw, niespójny w zachowaniach i ideałach, do przesady romantyczny, a jednocześnie niespotykanie wojowniczy.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Gdy Zygmunt III Waza postanowił nie wdawać się więcej w awantury z południowym sąsiadem, wyznawcy występnej bogini postanowili zaczekać na jego śmierć i wykorzystać do swoich celów jego najstarszego syna, wojowniczego królewicza Władysława.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Pierwszy oficer Bojka, również sangwinik i radykał w swych opiniach, przy tym wygadany i wojowniczy niczym trybun ludowy.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dziękuję Ci, Kapitanie,1944
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wojowniczy
wojowniczy
wojowniczy
wojownicze
wojownicza
D. wojowniczego
wojowniczego
wojowniczego
wojowniczego
wojowniczej
C. wojowniczemu
wojowniczemu
wojowniczemu
wojowniczemu
wojowniczej
B. wojowniczego
wojowniczego
wojowniczy
wojownicze
wojowniczą
N. wojowniczym
wojowniczym
wojowniczym
wojowniczym
wojowniczą
Ms. wojowniczym
wojowniczym
wojowniczym
wojowniczym
wojowniczej
W. wojowniczy
wojowniczy
wojowniczy
wojownicze
wojownicza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wojowniczy
wojowniczy
wojownicze
wojownicze
D. wojowniczych
wojowniczych
wojowniczych
wojowniczych
C. wojowniczym
wojowniczym
wojowniczym
wojowniczym
B. wojowniczych
wojowniczych
wojowniczych
wojownicze
N. wojowniczymi
wojowniczymi
wojowniczymi
wojowniczymi
Ms. wojowniczych
wojowniczych
wojowniczych
wojowniczych
W. wojowniczy
wojowniczy
wojownicze
wojownicze
-