wojowniczo

  • w sposób świadczący o tym, że ktoś odznacza się skłonnością do angażowania w walkę lub spór
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • popatrzeć, powiedzieć wojowniczo
    • nastawiony wojowniczo
  • - Na miejscu pani Justyńskiej posłałabym tę kobietę do diabła! - stwierdziła wojowniczo Ada.

    źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009

    W istocie było to zaproszenie do wojny, gdyż na drodze pokojowej trudno byłoby te cele osiągnąć. Zdawali sobie z tego sprawę wojowniczo nastawieni politycy, którzy zaczęli podgrzewać temperaturę, zachęcając do zbrojeń [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. wojować

CHRONOLOGIZACJA:
1839, Gazeta Warszawska, nr 82, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 07.01.2025