grabieżca
-
książk. osoba, która zabiera bezprawnie i z użyciem przemocy komuś lub z jakiegoś pomieszczenia albo terenu wiele rzeczy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
W połowie XV wieku mieszczanie wrocławscy i świdniccy zdobyli zamek i powiesili Jana Czernego, głównego grabieżcę.
źródło: NKJP: Rafał Święcki, Artur Szałkowski: Od zamku do zamku, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2007-08-14
Miasto bez murów to jak nieogrodzona winnica wydana na pastwę grabieżców i dzikich zwierząt.
źródło: NKJP: Józef Augustyn: Medytacje Jerozolimskie. Świadectwo pielgrzyma, 2010
Trudno wyjaśnić, dlaczego bandyci, grabieżcy i zabójcy ryzykują tak dużo. Obrabować bank i wyjechać do Argentyny, to jest scenariusz, który w życiu rzadko się sprawdza. Pozostaje więc kara dożywotniego lub wieloletniego więzienia.
źródło: NKJP: Marek Jarosz: Poznawanie świata, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. grabieżca
grabieżcy
ndepr grabieżce
depr D. grabieżcy
grabieżców
C. grabieżcy
grabieżcom
B. grabieżcę
grabieżców
N. grabieżcą
grabieżcami
Ms. grabieżcy
grabieżcach
W. grabieżco
grabieżcy
ndepr grabieżce
depr -
Zob. grabić