posmucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować, że coś wygląda smutno

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

osmucić

U nas paskudna pogoda, Twój wiersz do reszty ją posmucił, ale wart choćby małej, maleńkiej mgiełki.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posmuciłem +(e)m posmucił	posmuciłam +(e)m posmuciła	posmuciłom +(e)m posmuciło	posmuciliśmy +(e)śmy posmucili	posmuciłyśmy +(e)śmy posmuciły
2 os.	posmuciłeś +(e)ś posmucił	posmuciłaś +(e)ś posmuciła	posmuciłoś +(e)ś posmuciło	posmuciliście +(e)ście posmucili	posmuciłyście +(e)ście posmuciły
3 os.	posmucił	posmuciła	posmuciło	posmucili	posmuciły

bezosobnik: posmucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		posmućmy
2 os.	posmuć	posmućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posmuciłbym bym posmucił	posmuciłabym bym posmuciła	posmuciłobym bym posmuciło	posmucilibyśmy byśmy posmucili	posmuciłybyśmy byśmy posmuciły
2 os.	posmuciłbyś byś posmucił	posmuciłabyś byś posmuciła	posmuciłobyś byś posmuciło	posmucilibyście byście posmucili	posmuciłybyście byście posmuciły
3 os.	posmuciłby by posmucił	posmuciłaby by posmuciła	posmuciłoby by posmuciło	posmuciliby by posmucili	posmuciłyby by posmuciły

bezosobnik: posmucono by

bezokolicznik: posmucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: posmuciwszy

gerundium: posmucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: posmucony

odpowiednik aspektowy: posmucać

+

posmucić

+

CO