-
2.
zespół emocji i wrażeń powszechnie odczuwanych w jakimś miejscu lub okolicznościach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- dobra, doskonała, korzystna, pogodna, szczęśliwa, znakomita; mroczna, ponura, zła; nostalgiczna, romantyczna; baśniowa, magiczna; dziwna, mistyczna, niepowtarzalna, niesamowita, niezwykła, specyficzna, szczególna, tajemnicza aura; aura emocjonalna, psychiczna
- aura miasta; podejrzliwości, sensacji, skandalu; sukcesu, zwycięstwa; niepewności, radości, smutku, sympatii, życzliwości; niesamowitości, niezwykłości, świętości, tajemnicy, tajemniczości
- aura otacza kogoś/coś, towarzyszy czemuś, unosi się
- tworzyć aurę
-
Tego ściskającego gardło czekania - aury peerelu - nie zapomnę do końca dni swoich.
źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski: Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1994-09-06
Pesymistyczna aura towarzysząca opisowi życia rosyjskiego kompozytora nie wpłynęła negatywnie na oceny krytyków.
źródło: NKJP: Katarzyna Jedynakiewicz: Intelektualista a polityka: działalność emigracyjna Klausa Manna (1933 – 1949), 2002
[...] hotelowe pokoje służyły im wyłącznie do przedłużania romantycznej aury, jaka towarzyszyła początkom ich znajomości.
źródło: NKJP: Cezary Michalski: Siła odpychania, 2002
Niedziela i początek tygodnia mogą Ci zepsuć humor, pogrążyć w aurze smutku lub dolegliwości zdrowotnych.
źródło: NKJP: Horoskop, Dziennik Polski, 2004-01-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aura
aury
D. aury
aur
C. aurze
aurom
B. aurę
aury
N. aurą
aurami
Ms. aurze
aurach
W. auro
aury
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ aura + JAKA+ aura + CZEGO -
łac. 'powietrze, pogoda, nastrój'
z gr. aúra 'powiew, lekki wiatr'