samoczwart

daw. samoczwór

  • daw.  tak, że osoba, o której się mówi, jest jedną z (tylko) czterech, które wykonują daną czynność
    • daw. samoczwór
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • [...] wie, że ów poseł przybył tu z pośpieszną skargą na zwycięskiego Stefana Batorego [...]. Przybył samoczwart, przemykając się z wielkim niebezpieczeństwem przez nieprzyjacielską Polszczę (Poloingne).

    źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009

    Jego ulubioną taktyką była walka z przeważającymi siłami. Samoczwart rzucił się na oddział szwedzki [...].

    źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Jak zrobić rąbankę, Polityka, 2008-05-17

    [...] samoczwart z nieodstępnym Fiszerem, Biegańskim i Zarębą, odprawiwszy na stronę chorągiew wolonterów, ruszył pomiędzy walczące wojska.

    źródło: Jan Stanisław Kopczewski: Tadeusz Kościuszko w historii i tradycji, 1968 (books.google.pl)

    [...] już nie w uroczystym pochodzie, ale samoczwór popędził galopem ulicą miasta, by dotrzeć do pałacu wynajętego na czas pobytu.

    źródło: Jacek Piekara: Ja, inkwizytor. Dziennik czasu zarazy, 2023 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

  • bez ograniczeń + samoczwart +
    (z KIM)
  • Zob. sam I
    Zob. czwarty I

CHRONOLOGIZACJA:
1393, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 07.01.2025