-
1.
używana w dawnych czasach broń palna z długą lufą
-
Współcześnie używane również w odniesieniu do prymitywnej broni palnej wykonanej amatorsko.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: broń
-
- strzelić, wypalić z samopału
-
Na przedzie, kłuci z tyłu spisami i prażeni ogniem z samopałów, biegli jeńcy z workami piasku, którymi fosę mieli zasypywać.
źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006
Kozacy weszli do Humania i po kilku godzinach pokazali swój szacunek dla zawartej umowy. Dobyli szabel i samopałów, Polacy bronili się rozpaczliwie.
źródło: NKJP: W rosyjskich kleszczach, Dziennik Polski, 2001-02-02
Tak samo jak w paszczę armaty - w smukłą szyję samopału sypało się proch i wkładało ołowianą kulę.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga III, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samopał
samopały
D. samopału
samopałów
C. samopałowi
samopałom
B. samopał
samopały
N. samopałem
samopałami
Ms. samopale
samopałach
W. samopale
samopały