samowiedza
-
książk. wiedza osób lub grup ludzi o samych sobie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- własna, pełna samowiedza; samowiedza narodowa
- samowiedza człowieka
- samowiedza i samoświadomość, samowiedza i samopoznanie
- stopień samowiedzy
-
Niepodobieństwem jest tedy również, by konstytuowała się w nas samowiedza człowieczeństwa w jego nieciągłości względem swoich przedludzkich korzeni, samowiedza człowieczeństwa jako wartości.
źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: Obecność mitu, 1974
W tym sensie można – sądząc po randze tematów i prelegentów – przewidywać znaczący wkład Kongresu w naszą wiedzę o kulturze, w naszą samowiedzę o jej stanie, potrzebach i możliwościach.
źródło: NKJP: Twórcy i naukowcy przed kongresem kultury polskiej. Sonda „Słowa”, Słowo Powszechne, 1981
Jak gdyby rozpaczliwie odtrącana dotąd samowiedza przeszyła ją nagle na wskroś i przykuła do miejsca.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Mojra, 1996
Wykradziony bogom ogień to była nie tylko wiedza i wrażliwość, ale samowiedza i samoświadomość, która całej klasie dawała godność ludzkiego istnienia.
źródło: NKJP: Jan Zdzisław Brudnicki: Etyka czynu w prozie polskiej, Miesięcznik Literacki, 1970
Tutaj jednak zajmuje mnie szczególnie relacja zachodząca pomiędzy rzeczywistością ludzi i rzeczy (strukturą istotną) a zbiorowymi o niej wyobrażeniami (zapoznaniem się), czyli samowiedzą.
źródło: KWJP: Andrzej Mencwel: Przedwiośnie czy potop (2). Nowe krytyki postaw polskich, 2019
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samowiedza
samowiedze
D. samowiedzy
samowiedz
C. samowiedzy
samowiedzom
B. samowiedzę
samowiedze
N. samowiedzą
samowiedzami
Ms. samowiedzy
samowiedzach
W. samowiedzo
samowiedze
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ samowiedza + (CZEGO)+ samowiedza + (O CZYM)