zefir

Jedynie wiatru nie da się pochwycić, choć jest on wyczuwalny za sprawą schodzących do doliny mgieł lub chmur. Musi to być jednak delikatny zefir, ponieważ konary drzew zdają się być nieporuszone.

źródło: NKJP: Bogna Łakomska: Między niebem a ziemią, Pinezka.pl, 2007-01

Wiejący od rana zefir pędził niebem obłoki i strącał z gałęzi delikatne pąki.

źródło: KWJP: Aleksandra Cebo: Ogród kwitnącej wiśni, 2019

[...] dla tej kobiety stracił głowę, i to już pierwszego dnia, gdy ją zobaczył spacerującą samotnie ścieżkami Góry Parkowej, w babcinych okularach i drobnym kroczkiem gejszy, pośród czerwcowych zefirów, które - zdawało się - zaraz ją porwą.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006