samosiódm

samosiedem

  • daw.  tak, że osoba, o której się mówi, jest jedną z (tylko) siedmiu, które wykonują daną czynność
    • samosiedem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Według „Księgi elbląskiej” skarżący winien był udowodnić prawo do zbiega, stając samosiódm [...]. Jeśli zabrakło mu współprzysiężników, skarżący płacił 5 grzywien [...].

    źródło: Juliusz Bardach: Historia państwa i prawa Polski do roku 1795, 1957 (books.google.pl)

    Obowiązywała ogólna zasada, aby mistrz pracował samosiedem [...]. Obok względów szkoleniowych grały tu rolę motywy komercyjne i obawa przed nadmiernym dopływem obcych do cechu.

    źródło: Studia i Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza, 1960 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

  • bez ograniczeń + samosiódm +
    (z KIM)
  • Zob. sam I
    Zob. siódmy I

CHRONOLOGIZACJA:
1405, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 09.01.2025