podejrzany - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

budzący niepokój, że wiąże się z czymś złym, nieodpowiednim lub wątpliwej jakości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

podejrzany człowiek, element, facet, gość, klient, osobnik, typ, typek; alkohol, ładunek, pakunek, pojazd, przedmiot, samochód, telefon, towar; lokal, obiekt; szelest, wygląd, zapach; proceder, ruch, sukces; podejrzana figura, osoba; firma, grupa, spółka; faktura, koperta, paczka, przesyłka, substancja, torba; dzielnica, spelunka; decyzja, działalność, historia, sprawa, sprzedaż, transakcja; gorliwość, jakość, natura, reputacja; podejrzane indywiduum; środowisko, towarzystwo; miejsce; pochodzenie, postępowanie, zdarzenie; podejrzane dokumenty; hałasy, odgłosy, pożary, szmery, ślady; interesy, kontakty, operacje, machinacje, układy, znajomości
podejrzany w (najwyższym) stopniu
cokolwiek, lekko, mało, nieco, raczej, wielce, wysoce podejrzany

	Jakaś kobieta mówiła, że widziała podejrzanego osobnika na pętli. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Przystanek Śmierć, 2007
	To nie tylko świeże wojenne rany, ale także działanie nowej władzy, dla której wymiana listów (opowieści, informacji) z Niemcami jest działalnością podejrzaną, narażającą Hanemanna na kontakt z władzami bezpieczeństwa. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Czytając Polskę. Literatura polska po 1989 roku wobec dylematów nowoczesności, 2004
	Transakcja była mocno podejrzana, ale zgodna z prawem. źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Jak to się robi na świecie, Gazeta Wyborcza, 1995-12-07
	W Przemyślu i okolicy było wiele przypadków śmiertelnych zatruć podejrzanym alkoholem ze Wschodu. źródło: NKJP: Ostatnia decha, Dziennik Polski, 2000-12-08

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. podejrzeć