samospalić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pozbawić się życia w wyniku zniszczenia swojego ciała ogniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

hiperonimy:

zabić się

	Na pewno nie wierzę w tym znaczeniu, że nikomu nie umiałabym powiedzieć: Masz się samospalić, bo to ważne dla ludzkości, narodu, wiary bądź czegokolwiek innego. źródło: KWJP: Agnieszka Holland, Marek Zając: Siła bezsilnych, Tygodnik Powszechny, 2013-03-11
	A to było zaraz po tym, jak czeski student, Jan Palach, się samospalił na znak protestu przeciwko polityce władz. źródło: KWJP: Ewa Tatar: WIEŚ: Ideały demokratyczne, Dwutygodnik, 2016-11-01
	Matka też nie puszczała; wyglądała, jakby chciała się samospalić. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Nielegalne związki, 2011
	Choćbym miał się samospalić, to uważam, że mogę się przydać jako nośnik prounijnego przesłania. źródło: KWJP: Jacek Nizinkiewicz, Rzeczpospolita, 2018-03-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	samospaliłem się +(e)m się samospalił	samospaliłam się +(e)m się samospaliła	samospaliłom się +(e)m się samospaliło	samospaliliśmy się +(e)śmy się samospalili	samospaliłyśmy się +(e)śmy się samospaliły
2 os.	samospaliłeś się +(e)ś się samospalił	samospaliłaś się +(e)ś się samospaliła	samospaliłoś się +(e)ś się samospaliło	samospaliliście się +(e)ście się samospalili	samospaliłyście się +(e)ście się samospaliły
3 os.	samospalił się	samospaliła się	samospaliło się	samospalili się	samospaliły się

bezosobnik: samospalono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		samospalmy się
2 os.	samospal się	samospalcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	samospaliłbym się bym się samospalił	samospaliłabym się bym się samospaliła	samospaliłobym się bym się samospaliło	samospalilibyśmy się byśmy się samospalili	samospaliłybyśmy się byśmy się samospaliły
2 os.	samospaliłbyś się byś się samospalił	samospaliłabyś się byś się samospaliła	samospaliłobyś się byś się samospaliło	samospalilibyście się byście się samospalili	samospaliłybyście się byście się samospaliły
3 os.	samospaliłby się by się samospalił	samospaliłaby się by się samospaliła	samospaliłoby się by się samospaliło	samospaliliby się by się samospalili	samospaliłyby się by się samospaliły

bezosobnik: samospalono by się

bezokolicznik: samospalić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: samospaliwszy się

gerundium: samospalenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: samospalać się