odsednić - Wielki słownik języka polskiego PAN

daw. spowodować otarcie skóry konia lub innego zwierzęcia pociągowego przez siodło lub elementy uprzęży

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Obawiając się odsednić konia, zsiadł na ziemię.

źródło: Marek Sadzewicz: Jedwiżka i jej zalotnicy, 1961 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsedniłem +(e)m odsednił	odsedniłam +(e)m odsedniła	odsedniłom +(e)m odsedniło	odsedniliśmy +(e)śmy odsednili	odsedniłyśmy +(e)śmy odsedniły
2 os.	odsedniłeś +(e)ś odsednił	odsedniłaś +(e)ś odsedniła	odsedniłoś +(e)ś odsedniło	odsedniliście +(e)ście odsednili	odsedniłyście +(e)ście odsedniły
3 os.	odsednił	odsedniła	odsedniło	odsednili	odsedniły

bezosobnik: odsedniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odsednijmy
2 os.	odsednij	odsednijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsedniłbym bym odsednił	odsedniłabym bym odsedniła	odsedniłobym bym odsedniło	odsednilibyśmy byśmy odsednili	odsedniłybyśmy byśmy odsedniły
2 os.	odsedniłbyś byś odsednił	odsedniłabyś byś odsedniła	odsedniłobyś byś odsedniło	odsednilibyście byście odsednili	odsedniłybyście byście odsedniły
3 os.	odsedniłby by odsednił	odsedniłaby by odsedniła	odsedniłoby by odsedniło	odsedniliby by odsednili	odsedniłyby by odsedniły

bezosobnik: odsedniono by

bezokolicznik: odsednić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odsedniwszy

gerundium: odsednienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odsedniony

+

odsednić

+

CO