wydmikufel
-
żart. daw. pijak
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
uzależnienia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
[...] wydmikufle i moczygęby pokrzywieni i pokurczeni gapią się niby w teatrze [...].
źródło: Stanisław Ryszard Dobrowolski: Pisma wybrane: Utwory poetyckie, 1978 (books.google.pl)
W twórczości naśladował trochę Reja, w rzeczywistości nie lubił go i rozsiewał o nim niestworzone plotki jako o żarłoku i „obmierzłym wydmikuflu”, chcąc w ten sposób pognębić pisarza z kalwińskeigo obozu.
źródło: Problemy literatury staropolskiej, tom 2 1972 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wydmikufel
wydmikufle
ndepr wydmikufle
depr D. wydmikufla
wydmikufli
wydmikuflów
C. wydmikuflowi
wydmikuflom
B. wydmikufla
wydmikufli
wydmikuflów
N. wydmikuflem
wydmikuflami
Ms. wydmikuflu
wydmikuflach
W. wydmikuflu
wydmikufle
ndepr wydmikufle
depr
Na podstawie indeksu haseł