zeskontować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przest. zdyskontować - weksel

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

bankowość

synonimy:

zdyskontować

W miarę napływu gotówki Towarzystwo systematycznie wykupywało zeskontowane weksle w bankach.

źródło: Prace historyczno-archiwalne, tomy 8-10, 1999 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeskontowałem +(e)m zeskontował	zeskontowałam +(e)m zeskontowała	zeskontowałom +(e)m zeskontowało	zeskontowaliśmy +(e)śmy zeskontowali	zeskontowałyśmy +(e)śmy zeskontowały
2 os.	zeskontowałeś +(e)ś zeskontował	zeskontowałaś +(e)ś zeskontowała	zeskontowałoś +(e)ś zeskontowało	zeskontowaliście +(e)ście zeskontowali	zeskontowałyście +(e)ście zeskontowały
3 os.	zeskontował	zeskontowała	zeskontowało	zeskontowali	zeskontowały

bezosobnik: zeskontowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zeskontujmy
2 os.	zeskontuj	zeskontujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeskontowałbym bym zeskontował	zeskontowałabym bym zeskontowała	zeskontowałobym bym zeskontowało	zeskontowalibyśmy byśmy zeskontowali	zeskontowałybyśmy byśmy zeskontowały
2 os.	zeskontowałbyś byś zeskontował	zeskontowałabyś byś zeskontowała	zeskontowałobyś byś zeskontowało	zeskontowalibyście byście zeskontowali	zeskontowałybyście byście zeskontowały
3 os.	zeskontowałby by zeskontował	zeskontowałaby by zeskontowała	zeskontowałoby by zeskontowało	zeskontowaliby by zeskontowali	zeskontowałyby by zeskontowały

bezosobnik: zeskontowano by

bezokolicznik: zeskontować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeskontowawszy

gerundium: zeskontowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zeskontowany

odpowiednik aspektowy: eskontować