[...] w całej ich gromadce wyróżniało się zwłaszcza dwoje szczeniąt: duża wysmukła suczka o rdzawo-czarnym karku i ciemnej prędze wzdłuż grzbietu oraz jasno umaszczony samczyk przysadzisty i krępy, lecz najbardziej zadziorny z całego rodzeństwa.
źródło: KWSJP: Piotr Korda: Wadera, 1968
[...] Ola ubierała się jasno, czesała się u fryzjera, chodziła w szlafrokach z koronkami [...].
źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
Naprzeciwko znajdował się niski ceglany kościółek gminy Katolicko-Apostolskiej, a nieco dalej uczęszczali do swego jasno otynkowanego kościółka menonici.