roztkliwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

sprawić, że ktoś zaczął odczuwać głębokie wzruszenie i inne uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

[...] płakałam, a ludzie z sąsiednich ławek obracali się w moją stronę. Zapewne myśleli, że to Bach w wirtuozerskim wykonaniu tak mnie roztkliwił.

źródło: KWJP: Astralne spotkanie, Nieznany Świat, 2019-11-19

W moim dzieciństwie pamiętam takie wakacje. [...] Przed kuźnią konie czekały na nowe podkowy... Roztkliwiły mnie te wspomnienia... na pewno tam pojadę, nawet jeśli tylko zobaczę ruiny parterowego domku czy porzucony zardzewiały pług.

źródło: NKJP: Eugenia Czyż: Kącik wspomnień, Nakielski Czas, 2004-07-21

Wierzyła, że rośnie w niej syn. Czy potomek mógł zmiękczyć pańskie serce? A niebieska jedwabna suknia, którą znów włożyła, a którą pan tak lubił? Czy mogła go roztkliwić?

źródło: KWJP: Martyna Bunda: Kot niebieski, 2019

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	roztkliwię	roztkliwimy
2 os.	roztkliwisz	roztkliwicie
3 os.	roztkliwi	roztkliwią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztkliwiłem +(e)m roztkliwił	roztkliwiłam +(e)m roztkliwiła	roztkliwiłom +(e)m roztkliwiło	roztkliwiliśmy +(e)śmy roztkliwili	roztkliwiłyśmy +(e)śmy roztkliwiły
2 os.	roztkliwiłeś +(e)ś roztkliwił	roztkliwiłaś +(e)ś roztkliwiła	roztkliwiłoś +(e)ś roztkliwiło	roztkliwiliście +(e)ście roztkliwili	roztkliwiłyście +(e)ście roztkliwiły
3 os.	roztkliwił	roztkliwiła	roztkliwiło	roztkliwili	roztkliwiły

bezosobnik: roztkliwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztkliwmy
2 os.	roztkliw	roztkliwcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztkliwiłbym bym roztkliwił	roztkliwiłabym bym roztkliwiła	roztkliwiłobym bym roztkliwiło	roztkliwilibyśmy byśmy roztkliwili	roztkliwiłybyśmy byśmy roztkliwiły
2 os.	roztkliwiłbyś byś roztkliwił	roztkliwiłabyś byś roztkliwiła	roztkliwiłobyś byś roztkliwiło	roztkliwilibyście byście roztkliwili	roztkliwiłybyście byście roztkliwiły
3 os.	roztkliwiłby by roztkliwił	roztkliwiłaby by roztkliwiła	roztkliwiłoby by roztkliwiło	roztkliwiliby by roztkliwili	roztkliwiłyby by roztkliwiły

bezosobnik: roztkliwiono by

bezokolicznik: roztkliwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztkliwiwszy

gerundium: roztkliwienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	roztkliwienie	roztkliwienia
D.	roztkliwienia	roztkliwień
C.	roztkliwieniu	roztkliwieniom
B.	roztkliwienie	roztkliwienia
N.	roztkliwieniem	roztkliwieniami
Ms.	roztkliwieniu	roztkliwieniach
W.	roztkliwienie	roztkliwienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: roztkliwiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	roztkliwiony	roztkliwiony	roztkliwiony	roztkliwione	roztkliwiona
D.	roztkliwionego	roztkliwionego	roztkliwionego	roztkliwionego	roztkliwionej
C.	roztkliwionemu	roztkliwionemu	roztkliwionemu	roztkliwionemu	roztkliwionej
B.	roztkliwionego	roztkliwionego	roztkliwiony	roztkliwione	roztkliwioną
N.	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwioną
Ms.	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	roztkliwieni	roztkliwieni	roztkliwione	roztkliwione
D.	roztkliwionych	roztkliwionych	roztkliwionych	roztkliwionych
C.	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionym	roztkliwionym
B.	roztkliwionych	roztkliwionych	roztkliwionych	roztkliwione
N.	roztkliwionymi	roztkliwionymi	roztkliwionymi	roztkliwionymi
Ms.	roztkliwionych	roztkliwionych	roztkliwionych	roztkliwionych

odpowiednik aspektowy: roztkliwiać

Składnia

+

roztkliwić

+

(KOGO)

Pochodzenie

Zob. tkliwy