ekspiratoryjny

  • jęz.  związany z wymawianiem akcentowanego elementu z większą intensywnością
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • Szkoła niemiecka przypuszcza, że w epoce przedhistorycznej istniał w łacinie akcent ekspiratoryjny umiejscowiony na początkowej sylabie każdego wyrazu.

    źródło: Jan Safarewicz: Zarys gramatyki historycznej języka łacińskiego: fonetyka historyczna i fleksja, 1953 (books.google.pl)

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. ekspiratoryjny
    ekspiratoryjny
    ekspiratoryjny
    ekspiratoryjne
    ekspiratoryjna
    D. ekspiratoryjnego
    ekspiratoryjnego
    ekspiratoryjnego
    ekspiratoryjnego
    ekspiratoryjnej
    C. ekspiratoryjnemu
    ekspiratoryjnemu
    ekspiratoryjnemu
    ekspiratoryjnemu
    ekspiratoryjnej
    B. ekspiratoryjnego
    ekspiratoryjnego
    ekspiratoryjny
    ekspiratoryjne
    ekspiratoryjną
    N. ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjną
    Ms. ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnej
    W. ekspiratoryjny
    ekspiratoryjny
    ekspiratoryjny
    ekspiratoryjne
    ekspiratoryjna
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. ekspiratoryjni
    ekspiratoryjni
    ekspiratoryjne
    ekspiratoryjne
    D. ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    C. ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    ekspiratoryjnym
    B. ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjne
    N. ekspiratoryjnymi
    ekspiratoryjnymi
    ekspiratoryjnymi
    ekspiratoryjnymi
    Ms. ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    ekspiratoryjnych
    W. ekspiratoryjni
    ekspiratoryjni
    ekspiratoryjne
    ekspiratoryjne
CHRONOLOGIZACJA:
1931, Rocznik Slawistyczny, t. 10, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 06.02.2025