wysobaczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

pot. przest. w sposób bardzo zdecydowany, wiele mówiąc podniesionym głosem, a nawet krzycząc i używając obraźliwych słów, wyrazić niezadowolenie z powodu jakiejś sytuacji lub czyjegoś niewłaściwego zachowania

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

synonimy:

nasobaczyć

Cytaty

[...] jeżeli ma Pani pretensje do prawd głoszonych w tekście, który wyszedł spod mojego pióra, to proszę kliknąć linki, które podałem [...], i wysobaczyć ile dusza zapragnie i ile wlezie ichnich redaktorów. Wolna droga.

źródło: Internet: niepoprawni.pl/blog

– Polska jest jedna! – wrzasną któryś z nich [...]. – Wyonaczyć, wysobaczyć! – zawył przeraźliwie ten sam, co poprzednio.

źródło: Marek Nowakowski: Raport o stanie wojennym, 1990 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wysobaczę	wysobaczymy
2 os.	wysobaczysz	wysobaczycie
3 os.	wysobaczy	wysobaczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysobaczyłem +(e)m wysobaczył	wysobaczyłam +(e)m wysobaczyła	wysobaczyłom +(e)m wysobaczyło	wysobaczyliśmy +(e)śmy wysobaczyli	wysobaczyłyśmy +(e)śmy wysobaczyły
2 os.	wysobaczyłeś +(e)ś wysobaczył	wysobaczyłaś +(e)ś wysobaczyła	wysobaczyłoś +(e)ś wysobaczyło	wysobaczyliście +(e)ście wysobaczyli	wysobaczyłyście +(e)ście wysobaczyły
3 os.	wysobaczył	wysobaczyła	wysobaczyło	wysobaczyli	wysobaczyły

bezosobnik: wysobaczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysobaczmy
2 os.	wysobacz	wysobaczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysobaczyłbym bym wysobaczył	wysobaczyłabym bym wysobaczyła	wysobaczyłobym bym wysobaczyło	wysobaczylibyśmy byśmy wysobaczyli	wysobaczyłybyśmy byśmy wysobaczyły
2 os.	wysobaczyłbyś byś wysobaczył	wysobaczyłabyś byś wysobaczyła	wysobaczyłobyś byś wysobaczyło	wysobaczylibyście byście wysobaczyli	wysobaczyłybyście byście wysobaczyły
3 os.	wysobaczyłby by wysobaczył	wysobaczyłaby by wysobaczyła	wysobaczyłoby by wysobaczyło	wysobaczyliby by wysobaczyli	wysobaczyłyby by wysobaczyły

bezosobnik: wysobaczono by

bezokolicznik: wysobaczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysobaczywszy

gerundium: wysobaczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wysobaczenie	wysobaczenia
D.	wysobaczenia	wysobaczeń
C.	wysobaczeniu	wysobaczeniom
B.	wysobaczenie	wysobaczenia
N.	wysobaczeniem	wysobaczeniami
Ms.	wysobaczeniu	wysobaczeniach
W.	wysobaczenie	wysobaczenia

Składnia

+

wysobaczyć

+

(KOGO)

Pochodzenie

Zob. sobaka