scudzoziemczyć
-
rzad. sprawić, że ktoś przyjął kulturę i obyczajowość innego narodu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
Szkoda, że taki rdzenny szlachcic dał się scudzoziemczyć, ale pocieszmy się, że zapewne nie na długo!
źródło: KWJP: Jerzy Bralczyk: Więcej niż szlachcic, Tygodnik Powszechny, 2012-09-03
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. scudzoziemczę
scudzoziemczymy
2 os. scudzoziemczysz
scudzoziemczycie
3 os. scudzoziemczy
scudzoziemczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. scudzoziemczyłem
+(e)m scudzoziemczył
scudzoziemczyłam
+(e)m scudzoziemczyła
scudzoziemczyłom
+(e)m scudzoziemczyło
scudzoziemczyliśmy
+(e)śmy scudzoziemczyli
scudzoziemczyłyśmy
+(e)śmy scudzoziemczyły
2 os. scudzoziemczyłeś
+(e)ś scudzoziemczył
scudzoziemczyłaś
+(e)ś scudzoziemczyła
scudzoziemczyłoś
+(e)ś scudzoziemczyło
scudzoziemczyliście
+(e)ście scudzoziemczyli
scudzoziemczyłyście
+(e)ście scudzoziemczyły
3 os. scudzoziemczył
scudzoziemczyła
scudzoziemczyło
scudzoziemczyli
scudzoziemczyły
bezosobnik: scudzoziemczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. scudzoziemczmy
2 os. scudzoziemcz
scudzoziemczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. scudzoziemczyłbym
bym scudzoziemczył
scudzoziemczyłabym
bym scudzoziemczyła
scudzoziemczyłobym
bym scudzoziemczyło
scudzoziemczylibyśmy
byśmy scudzoziemczyli
scudzoziemczyłybyśmy
byśmy scudzoziemczyły
2 os. scudzoziemczyłbyś
byś scudzoziemczył
scudzoziemczyłabyś
byś scudzoziemczyła
scudzoziemczyłobyś
byś scudzoziemczyło
scudzoziemczylibyście
byście scudzoziemczyli
scudzoziemczyłybyście
byście scudzoziemczyły
3 os. scudzoziemczyłby
by scudzoziemczył
scudzoziemczyłaby
by scudzoziemczyła
scudzoziemczyłoby
by scudzoziemczyło
scudzoziemczyliby
by scudzoziemczyli
scudzoziemczyłyby
by scudzoziemczyły
bezosobnik: scudzoziemczono by
bezokolicznik: scudzoziemczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: scudzoziemczywszy
gerundium: scudzoziemczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. scudzoziemczenie
scudzoziemczenia
D. scudzoziemczenia
scudzoziemczeń
C. scudzoziemczeniu
scudzoziemczeniom
B. scudzoziemczenie
scudzoziemczenia
N. scudzoziemczeniem
scudzoziemczeniami
Ms. scudzoziemczeniu
scudzoziemczeniach
W. scudzoziemczenie
scudzoziemczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: scudzoziemczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. scudzoziemczony
scudzoziemczony
scudzoziemczony
scudzoziemczone
scudzoziemczona
D. scudzoziemczonego
scudzoziemczonego
scudzoziemczonego
scudzoziemczonego
scudzoziemczonej
C. scudzoziemczonemu
scudzoziemczonemu
scudzoziemczonemu
scudzoziemczonemu
scudzoziemczonej
B. scudzoziemczonego
scudzoziemczonego
scudzoziemczony
scudzoziemczone
scudzoziemczoną
N. scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczoną
Ms. scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. scudzoziemczeni
scudzoziemczeni
scudzoziemczone
scudzoziemczone
D. scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
C. scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
scudzoziemczonym
B. scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
scudzoziemczone
N. scudzoziemczonymi
scudzoziemczonymi
scudzoziemczonymi
scudzoziemczonymi
Ms. scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
scudzoziemczonych
-
+ scudzoziemczyć + KOGO
W postaci: zcudzoziemczyć