scudzoziemczały - Wielki słownik języka polskiego PAN

przest. taki, który przyjął kulturę i obyczajowość innego narodu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

zwyczaje i obyczaje

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

Oczywiście mogą istnieć takie sytuacje, że scudzoziemczały dwór znajduje się w opozycji do rodzimej ludności i działa przeciw jej językowi, w Polsce jednak do tego nigdy nie doszło.

źródło: Z Polskich Studiów Slawistycznych, 1958 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	scudzoziemczały	scudzoziemczały	scudzoziemczały	scudzoziemczałe	scudzoziemczała
D.	scudzoziemczałego	scudzoziemczałego	scudzoziemczałego	scudzoziemczałego	scudzoziemczałej
C.	scudzoziemczałemu	scudzoziemczałemu	scudzoziemczałemu	scudzoziemczałemu	scudzoziemczałej
B.	scudzoziemczałego	scudzoziemczałego	scudzoziemczały	scudzoziemczałe	scudzoziemczałą
N.	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałą
Ms.	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałej
W.	scudzoziemczały	scudzoziemczały	scudzoziemczały	scudzoziemczałe	scudzoziemczała

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	scudzoziemczali	scudzoziemczali	scudzoziemczałe	scudzoziemczałe
D.	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych
C.	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym	scudzoziemczałym
B.	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych	scudzoziemczałe
N.	scudzoziemczałymi	scudzoziemczałymi	scudzoziemczałymi	scudzoziemczałymi
Ms.	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych	scudzoziemczałych
W.	scudzoziemczali	scudzoziemczali	scudzoziemczałe	scudzoziemczałe

Pochodzenie

Zob. cudzy
Zob. ziemia