singspiel
-
muz. utwór sceniczny o lekkim charakterze, w którym główną rolę odgrywa tekst mówiony, przeplatany pieśniami, prostymi ariami i partami zespołowymi, popularny głównie w Niemczech w drugiej połowie XVIII wieku.
-
zingspiel
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
Przez cały czas Hoffmann łączył życie prawnika i artysty. Zostawił po sobie wiele oper, singspielów, sztuk teatralnych, powieści.
źródło: NKJP: Stefan Drajewski: W Poznaniu znalazł żonę, Polska Głos Wielkopolski, 2004-04-03
Jubileusz piętnastolecia sceny czczono w sobotę premierą nieznanego w Krakowie singspielu Mozarta zatytułowanego "Zaide".
źródło: NKJP: Anna Woźniakowska: Udane jubileusze, Dziennik Polski, 2006-12-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. singspiel
singspiele
D. singspiela
singspieli
singspielów
C. singspielowi
singspielom
B. singspiel
singspiele
N. singspielem
singspielami
Ms. singspielu
singspielach
W. singspielu
singspiele
-
niem.
-
Zob. też: