Jak korzystać ze słownika?

sic

  • Definicja
    książk.  nadawca wyraża zaskoczenie jakimś faktem lub podkreśla błąd w przywołanym cytacie
  • Noty o użyciu

    Wyraz używany w zasadzie tylko w języku pisanym, zapisywany zwykle z wykrzyknikiem, w nawiasie okrągłym lub kwadratowym.

  • Wymowa

    [s-ik]

  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Cytaty

    Miał już za sobą próby aktorskie; w Wadowicach grał Hajmona w „Antygonie” Sofoklesa i niesfornego Gucia (sic!) w „Ślubach panieńskich” Aleksandra Fredry.

    źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka: Teatr doznań prawdziwych, Dziennik Zachodni, 2003-10-30

    [...] nie miał encyklopedycznych zapędów, a jednak zawarł w swoich specyficznych memuarach mnóstwo szczegółów dotyczących filmów kręconych w latach 50. i 60. w Czechach (sic! bo Słowacją się nie zajmował).

    źródło: KWJP: Sebastian Chosiński: Ten okrutny XX wiek: Kraj pod specjalnym nadzorem, Esensja, 2016-12-29

    Jakoś się żywił dzięki łasce dobrych ludzi w swej kryjówce, którą w wyobraźni młodzieńczej podobało mu się nazywać „pustelnią” [sic! - Z.M.].

    źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000

    Po przedstawieniu się [sic] zająłem miejsce przy stole.

    źródło: KWJP: Piotr M. Majewski: Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1915−1945, 2016
  • Odmiana

    część mowy: wykrzyknik

  • Pochodzenie

    łac. sīc 'tak, w ten sposób, tak własnie'

CHRONOLOGIZACJA:
1847, Xawery F. A. E. Łukaszewski, Słownik podręczny wyrazów obcych i rzadkich w języku polskim używanych, books.google.pl
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 12.02.2025