-
1.
rurkowata łodyga roślin trawiastych lub zbóż -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin -
hiperonimy: łodyga
-
- suche; zielone źdźbło; długie; ostre; wątłe; wyschnięte; zwiędłe źdźbła
- źdźbło pszenicy, siana, trawy; źdźbła bambusów, słomy
- gryźć źdźbło
-
Cieszy nas każde zielone źdźbło trawy, pękający pąk na drzewie oraz pierwsze, ciepłe promienie słońca.
źródło: KWSJP: Monika Sacewicz: Wiosna w naszym życiu..., Eko. Unas nr 19 (29), 2003
Ten w czerwonej koszuli nie ruszał się z kamienia, gryzł źdźbło i podrygiwał spiczastym półbutem.
źródło: KWSJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
Więc wyciągamy źdźbła siana, wróżąc sobie z nich, przepowiadając urodzaj w polu i dobry chów zwierząt domowych.
źródło: KWSJP: Zofia Solarzowa: Mój pamiętnik, 1985
Powiem swojej matce, że jesteś zakochana - szczupła dziewczyna o zdziwionych oczach wyciąga dłoń ku kępie srebrnej trawy, łamie wątłe źdźbła.
źródło: KWSJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976
Pacia zrywała nerwowo wyschnięte źdźbła słomy.
źródło: KWSJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. źdźbło
źdźbła
D. źdźbła
źdźbeł
C. źdźbłu
źdźbłom
B. źdźbło
źdźbła
N. źdźbłem
źdźbłami
Ms. źdźble
źdźbłach
W. źdźbło
źdźbła
-
psł. *stьblo 'pionowa nośna część rośliny, łodyga, pień'
Najstarsza regularna polska postać śćbło w wyniku upodobnienia pod względem dźwięczności uległa przeobrażeniu w źdźbło . W przypadkach zależnych i formach pochodnych zauważalne są też inne nieregularne zmiany fonetyczne (np. źdźebłko < ściebłko < psł. *stьblъko).