-
1.
filoz. w starożytnej Grecji, a następnie w Cesarstwie Rzymskim: wędrowny nauczyciel, przygotowujący uczniów do życia publicznego, nauczający retoryki, filozofii, etyki czy polityki, reprezentujący tendencje antropocentryczne, relatywistyczne, wolnościowe i demokratyczne -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: filozof
-
Upowszechnienie pisma, działalność sofistów i propagowanie przez nich nieznanych wcześniej technik przekonywania i dochodzenia do prawdy, erystyki, retoryki i dialektyki, wreszcie demokratyzacja życia społecznego, szczególnie w Atenach, sprawiły, że tamten statyczny, przepojony bliskością bogów świat osiągnął swój kres.
źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Mądrość prawieków. O czym przypominają nam pradawni, 2009
Na równi z sofistami burzył przesądy tradycyjne, poddając krytycznej ocenie stare zwyczaje, jak i oni nie tyle chciał wychowywać kadrę specjalistów, ile... po prostu wychowywać dobrych obywateli państwa.
źródło: NKJP: Gedymin Spychalski: Myśl społeczno-ekonomiczna starożytności i średniowiecza, 2000
Innym ciekawym poglądem jest solipsyzm, wywodzący się od sofisty Gorgiasza i [...] głoszący, że „istnieję tylko ja sam, a wszystko inne jest moim złudzeniem”.
źródło: NKJP: Kalina Wojciechowska: Dyskryminacja kota?, 2005-05 (pinezka.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sofista
sofiści
ndepr sofisty
depr D. sofisty
sofistów
C. sofiście
sofistom
B. sofistę
sofistów
N. sofistą
sofistami
Ms. sofiście
sofistach
W. sofisto
sofiści
ndepr sofisty
depr -
gr. sophistḗs